Esdoorntak ontfutseld aan de wormen …een wormelaar
Een worm wil ook wel een kleurtje
Om lekker te oefenen met diverse beitels op de houtdraaibank heb ik een oud met wormgaten vergeven stukje esdoorntak genomen, ingespannen en ben gaan draaien ….
Er zaten inderdaad heel veel gaatjes en kanaaltjes in, maar geen houtworm meer! Het zou leuk zijn om die gaatjes te vullen met een contrasterende kleur, bijvoorbeeld metaalpoeder o.i.d. dan staat de worm er ook eens gekleurd op! Bij Babtist in Arnhem bleken ze dat metaalpoeder niet in een kant-en klare pasta te verkopen omdat er geen vraag naar zou zijn. Ik heb toen maar mahonie houtvuller meegenomen; een soort schoenpoetsachtige pasta op waterbasis. De roodachtige kleur zou goed moeten contrasteren met het blanke esdoorn.
Het vullen van de gaatjes heb ik met een stopverfmes gedaan, omdat daar ook een gebogen kant en een punt aan zit. Toen ik ging schuren bleek het hele werkstuk rozig te worden. Dit heb ik met een soort schuursponsje (nylon achtige schuurpad) voorzichting op de draaibank op lage toeren (200 rpm) zoveel mogelijk verwijderd. Het zou kunnen zijn dat het vulmiddel aan de zachte kant is.
Het eindresultaat is een kandelaar met wormgaten: een Wormelaar. In de toekomst ga ik verder experimenteren met het vullen van kieren en gaatjes als decoratie. Op het forum van woodworking.nl zijn ook toepassingen te vinden met in azijn opgeloste metaaldeeltjes, maar dat lijkt mij meer een soort kleurbeits dan een vulpasta.
Onderstaande foto’s geven een impressie.
Peter van Tienhoven
